Study of the Archetypes: "Self" and "Shadow" in "The Dinner of the Cypress and Fire" by Shahryar Mandanipour and "On Water" by Guy de Maupassant

Document Type : Original Research

Authors
Vahid Nejad Mohammad
Sadaf Amiri
University of Tabriz
Abstract
Archetypes serve as fundamental building blocks and inherited attributes of human beings that profoundly influence behavior, manifesting in myths, symbols, and imagery. These archetypes possess an unconscious content that has evolved over millennia within the psyche of humanity. Among these archetypes, the "Self" and "Shadow" hold essential roles in Jungian psychology, aiding in the interpretation of individual identity and the inner conflicts of individuals. In "The Dinner of the Cypress and Fire," the protagonist's quest for identity and self-awareness is portrayed through love and complex human relationships. In contrast, "On Water" depicts the character's journey towards recognition of the other half of the "Self," that is, the "Shadow," confronting existential crises and fears. A deep analysis of the narrative elements reveals that understanding and interpreting the characters through the lens of archetypes not only possess a psychological and symbolic structure but also carry unconscious content. This exploration highlights the mental landscapes of human cultures and recounts the behavioral and experiential patterns of humanity since the dawn of being and authenticity. Overall, this research delves into the archetypes of "Self" and "Shadow" within "The Dinner of the Cypress and Fire" by Shahryar Mandanipour and "On Water" by Guy de Maupassant. The findings of this study underscore the significance of literature as a tool for exploring human psychology and social interactions, indicating that literature can act as a reflective medium for the profound depths of human existence.

Keywords

Subjects

اظهری، محبوبه، و صلاحی مقدم، سهیلا. (1391). بررسی کهن الگوهای بکار رفته در رمان سمفونی مردگان. بهارستان سخن (ادبیات فارسی)، سال 8، شماره 20، 57-74.
بختیاری منفرد، سیمین و داوودی مقدم، فریده. (1399). «نقد کُهن‌الگویی «شرق بنفشه» در راستای تبیین الگوی فردیت بر اساس دیدگاه «یونگ». مطالعات داستانی، دوره 6، شماره 1، پیاپی 17، 25-46.
تسلیمی، علی. (1395). نقد ادبی. چاپ سوم. تهران: اختران.
توانا، محمدعلی، و آذرکمند، فرزاد. (1395). کهن الگوها و اسطوره های سیاسی عصر مدرن: بر اساس چارچوب نظری «کارل گوستاو یونگ». پژوهش سیاست نظری (پژوهش علوم سیاسی)، شماره 19، 1-27.
خدایار، ابراهیم، و مزدارانی، سعیده. (1401). صورت بندی کهن الگوی یتیم درآثار ادبی رئالیستی دههء40 و50 شمسی ایران (مطالعهء موردی: سنگ صبور, عزاداران بیل, همسایه ها, آبشوران و جای خالی سلوچ). ادبیات پارسی معاصر، سال 12، شماره 2، 23-46.
شاملو، سعید. (1390). مکتب‌ها و نظریه‌ها در رواشناسی شخصیت. تهران: انتشارات رُشد.
شمیسا، سیروس. (1376). داستان یک روح. تهران: فردوس.
----------------. (1378). انواع ادبی، تهران: فردوس.
طایفی، شیرزاد و حیدری‌زاد کراتی، مهدیه. (1395). «زاویه دید در داستانهای «شرق بنفشه» و «شامِ سرو و آتش» شهریار مندنی‌پور». فصلنامه روایت روایت پژوهی. سال 4، شماره 14، 35-52.
فلکی، محمود. (1382). روایت داستان. تهران: بازتاب نگار.
کمبل، جوزف. (1402). قدرت اسطوره. ترجمه عباس مخبر. تهران: مرکز.
----------------. (1403). قهرمان هزارچهره. ترجمه شادی خسرو پناه. مشهد: گل آفتاب
کوپ، لارنس. (1384). اسطوره. ترجمه محمد دهقانی. تهران: علمی و فرهنگی.
محمدی افشار، هوشنگ و پرواز، لیلا. (1399). «مقایسۀ رئالیسم در عناصر داستانیِ چشمهایشو مادام بواری». پژوهشنامه جریان‌شناسی شعر و داستان ادبیات معاصر ایران. دوره 2، شماره 1.
محمدی، محمدحسین و کریمی، طاهره. (1391). «پیش‌نمون و انواع آن در داستان‌های شهریار مندنی‌پور». مجله مطالعات داستانی، دوره 1، شماره1، پیاپی1، -109.
مدرسی، فاطمه و ریحانی نیا، پیمان. (1391). «بررسی کهن ‌الگوی سایه در اشعار مهدی اخوان‌ ثالث». ادبیات پارسی معاصر. سال2، شماره 1، پیاپی 3، 113-137.
مندنی پور، شهریار. (1377). شرق بنفشه. تهران: مرکز.
موسویان، عاطفه السادات و شریف خدایی، مجید. (1402). «مولفه های سبکی جریان سیال ذهن در نمایشنامه های رادیویی دهه هشتاد شمسی». تهران: اولین کنفرانس بین المللی مطالعات مدیریت، فرهنگ و هنر. 675-698.
نژاد محمد، وحید.(1399). درآمدی برنقد روانشناختی در قرن بیستم، با نگاهی کوتاه بر سایر نقدها در قلمرو ادبیات. تبریز: دانشگاه تبریز.
نژاد محمد، وحید و کیانی دوست، محمد.(1397). «کهن الگوی کودک گمشده و ابعاد و مصادیق آن در " تصادف شبانه" اثر پاتریک مودیانو». دوفصلنامه نقد زبان و ادبیات خارجی، بهار و تابستان، شماره 20، دانشگاه شهید بهشتی. 246-274.
نعامی، هادی. جلیلیان، مریم. چراغی وش، حسین. (1402). «خوانش تطبیقی مؤلفه های فانتزی در رمان های ارض زیکولا از عمرو عبدالحمید و شوومان از نازنین جودت». کاوش نامه ادبیات تطبیقی، دوره 13، شماره 2، پیاپی 50، 141-162.
یونگ، کارل گوستاو. (1383). روانشناسی ضمیر ناخودآگاه. ترجمه محمدعلی امیری. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
----------------. (1370). خاطرات، رؤیاها و اندیشه ها ،ترجمه پروین فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی.
----------------. (1387). ســمینار یونــگ دربــاره زرتشــت نیچه. ترجمــه ســپیده حبیــب. تهــران: کاروان.
----------------. (1399) . ناخودآگاه جمعی و کهن الگو. ترجمه فرناز گنجی و محمدباقر. تهران: جامی.
----------------. (1396). ناخودآگاه جمعی و کهن الگو. ترجمه فرناز گنجی و محمدباقر اسماعیل پور. تهران: جامی.
----------------. (1352). انسان و سمبول هایش. ترجمه ابوطالب صارمی. تهران: امیرکبیر.
Jung, Carl Gustave. (1998). Sur l’Interprétation des rêves, Paris: Albin Michel.
Lavabre, Marie-Claire. (2020). «La mémoire collective comme métaphore », Mélanges de la Casa de Velázquez, Nouvelle série, « Genre, sexualités et démocratie ».
Maupassant, Guy de. (1960), Contes et nouvelles (Sur l'eau, 1881), texte établi et annoté par Albert-Marie Schmidt avec la collaboration de Gérard Delaisement, Paris : éditions Albin Michel.
Mirfendereski, Mahbubeh & Heidari, Mehdi. (2016), "Les personnages de Maupassant, modèles réels ou fictifs ?", Revue des Études de la Langue Française, Volume 8, Issue 2, 2016, pp. 33-42.
Chaib, Sami. (2017), "L’allégorie aqueuse de la folie dans Sur l’eau de Guy de Maupassant", Annales des Lettres et des Langues de l’Université de Guelma, Université de Batna 2 - (Algérie), N°21.
Todorov, Tzvetan. (1970), Introduction à la littérature fantastique, Paris : Editions du Seuil.
.