A Comparative study of Khaghani's "Bakt al-Rab" and Imru' al-Qais 's "Qefa Nabki"

Document Type : Original Research

Authors
Arman kouhestanian 1
morteza barari raeesi 2
1 Assistant Professor of Persian Language and Literature Department, University of Velayat.Iranshahr, Iran
2 Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, Velayat University,Iranshahr, Iran
Abstract
Khaghani, this self-confident singer does not consider anyone worthy of competition among his contemporaries. And he says: "I have a conflict with our predecessors." Therefore, he challenges the king of Arab poets, Junduh bin Hujr al-Kindi, known as Imru' al-Qais, to fight. He challenges"Qefa Nabak" poetry. It is clear that the examination of such a claim should be done in the Arabic poems of Khaqani, this bilingual singer. So, in this research, in order to gain a new understanding of the character of the two poets, we will use the French method of comparative literature to evaluate Khaqani's "Bakt-e-Rabba" and "Qefa Nabak" of Amrual-Qis. And we try to answer this question, how can Khaqani's view be evaluated in dealing with the poem "Qefa Nabak"? In order to get the answer to the above question, one should first explore the weight, rhyme, language and vocabulary in the upper layer. Then, in the infrastructure, crying over atlal and daman, its time and place in the sorrow of the singers, how to deal with the place and why, the style of each poet in self-praise, the singers' attitude towards morning and night, and finally, the connection between Khaqani and Amrualqis with the phenomenon. We have checked.

Keywords

Subjects

ابن رشیق، أبو علی الحسن بن رشیق القیروانی الأزدی (1981). العمده فی محاسن الشعر وآدابه. المحقق: محمد محیی الدین عبد الحمید. الطبعه الخامسه. بیروت: دار الجیل.
ابن سلام الجمحی، محمد (بی‌تا). طبقات فحول الشعراء. شرح: محمود محمد شاکر. القاهره: دارالمعارف للطباعه والنشر.
ابن منظور، جمال‌الدین محمدبن مکرم (1405 ه). لسان العرب. قم: ادب الحوزه.
أبو دیب، کمال (1986). الرؤی المقنعه نحو منهج بنیوی فی دراسه الشعر الجاهلی. القاهره: الهیئه المصریه العامه للکتاب.
احمدیان، قدیمه و عچرش، خیریه (1386). «الغزل العذری من العصر الجاهلی إلی العصر الأموی». کاوش‌نامه. سال هشتم. ش 15. صص 149- 172.
الإسکندری، أحمد و عنانی، مصطفی (بی‌تا). الوسیط فی الأدب العربی و تاریخه. قاهره: دارالمعارف.
الإصفهانی، أبوالفرج علی بن الحسین (2002). کتاب الأغانی. تحقیق: إحسان عباس، ابراهیم السعافین و بکر عباس. بیروت: دار صادر.
امرؤ القیس (2004). دیوان امرؤ القیس. شرح: عبد الرحمن المصطاوی. الطبعه الثانیه. بیروت: دارالمعرفه.
بیطاط، راویه و قیعص، فتیحه (2021). «شعریه الزمن فی مقدمات القصائد الجاهلیه من خلال نمادج مختاره». الجزائر: جامعه محمد الصدیق بن یحیی- جیجل (رساله الماجستیر).
پرنیان، موسی و رضایی، شمسی (1391). «شگردهای بلاغی با اعلام جغرافیایی در شعر خاقانی و ناصر خسرو». پژوهشنامه نقد ادبی. دوره یکم. شماره 2. صص 41- 63.
پشت‌دار، علی‌محمد و شکردست، فاطمه (1396). «صور خیال در معلقه امرؤالقیس». بلاغت کاربردی و نقد بلاغی. سال دوم. شماره 3 .صص 57- 71.
پارسا، سید احمد (1388). «بررسی میزان تأثیرپذیری منوچهری دامغانی از معلقه امرؤالقیس» پژوهش های زبان و ادبیات فارسی. شماره 3. صص 19- 34.
پیشوایی، محسن (1379). «طبیعت در معلقه امروالقیس». ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. شماره 155. صص 143- 161.
خاقانی، أفضل الدّین بدیل (1375). دیوان خاقانی. ویراسته‌ی میرجلال‌الدین کزازی. تهران: نشر مرکز.
خاقانی، أفضل الدّین بدیل (1349). منشآت خاقانی. تصحیح: محمد روشن. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
خدیوپور، روح‌الله و پارسایی، فاطمه (1393). اعلام جغرافیایی دیوان خاقانی. چاپ اول. تهران: صداقت.
الخفاجی، محمد عبدالمنعم (1992). الحیاه الأدبیه فی العصر الجاهلی. ط.1. بیروت: دارالجیل.
دشتی، علی (1355). خاقانی شاعری دیرآشنا. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.
الزبیدی، شیماء محمد کاظم (2015). «اشکالیه المعنی فی شعر امرئ القیس والنابغه الذبیانی الدلاله الرمزیه للیل». مجله العلوم الإنسانیه (جامعه بابل). المجلد 22. صص 1- 9.
شعبانی، سروش و نیکوبخت، ناصر (1398). «پیوند ساختار قصیده با زمینه و زمانه جاهلی». تاریخ ادبیات. شماره 85. صص 147- 169.
العامری، شاکر و طاهری، مهدی (1389). «الشعر الجاهلی فی حقیقته مدح». ادب عربی. سال دوم. شماره 2. صص 41- 58.
عاملی کفعمی، ابراهیم بن علی (1405هـ). المصباح. قم: انتشارات رضی.
عطوان، حسین (بی‌تا). مقدمه القصیده العربیه فی الشعر الجاهلی، قاهره: دار المعارف.
عرب، عباس و صدیقی، کلثوم (1390). «نمود پارناسیسم در معلّقه امرؤالقیس». زبان و ادبیات عربی. شماره 4. صص 95- 121.
عیدان، اخلاص محمد و هادی، صلاح کاظم (2013). «سیمیائیه المکان فی شعر امرئ القیس». مجله کلیه الآداب (جامعه بغداد). العدد 104. صص 1- 20.
ضیف، شوقی (بی‌تا). تاریخ الأدب العربی: العصر الجاهلی. ط 22. قاهره: دار المعارف.
الفاخوری، حنا (1986). الجامع فی تاریخ الأدب العربی: الأدب القدیم. ط.1. بیروت: دارالجیل.
فتوحی رودمعجنی، محمود (1385). بلاغت تصویر. تهران: سخن.
فروزانفر، بدیع الزمان (1369). سخن و سخنوران. تهران: انتشارات خوارزمی.
الفیفی، عبدالله بن أحمد (2014). مفاتیح القصیده الجاهلیه: نحو رؤیه نقدیه جدیده. إربد: عالم الکتب الحدیث.
قائمی، مرتضی؛ طاهری‌نیا، علی‌باقر؛ صمدی، مجید (1388). «فضای موسیقیایی معلقه‌ی امرؤالقیس». انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی. شماره 12. صص 107- 134.
قادری، فاطمه و برادنیا، سجاد (1394). «از «قفا نَبْکِ» تا «بوی جوی مولیان» بررسی شیوه شاعری «امرؤالقیس» پدر شعر عربی و «رودکی سمرقندی» پدر شعر فارسی». انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی. شماره 34. صص 129- 154.
القرشی، أبو زید (بی‌تا). جمهره اشعار العرب. بیروت: دار صادر.
القرشی، نصیر خلف عباس (2021). «الحزن المبالغ فیه فی المقدمه الطللیه عند امرئ القیس: المعلقه أنموذجا»، مجله العلوم الإسلامیه (جامعه تکریت). المجلد 12. العدد 7. صص 251- 264.
کزازی، میرجلال‌الدین (1368). رخسار صبح. چاپ اول. تهران: نشر مرکز.
کوهستانیان، آرمان (1402) «بن مایه های غنایی در تازی سروده های خاقانی». پژوهشنامه ادب غنایی. شماره 40. صص 211- 228.
مرعی، محمد سعید حسین (2007). «الحوار فی الشعر العربی القدیم شعر امرئ القیس انموذجا». مجله جامعه تکریت للعلوم الانسانیه. المجلد 14. العدد 3. صص 60- 99.
مشهدی، محمدامیر؛ کوهستانیان، آرمان؛ جاقوری، فاطمه (1393). «بررسی تطبیقی دو چامه تازی از خاقانی و بحتری». نشریه ادبیات تطبیقی. سال 6. شماره 11. صص 275- 293.
معین، محمد (1353). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
هدایت، رضاقلی‌خان (1344). تذکره ریاض العارفین. به کوشش محمدعلی گرکانی. تهران: انتشارات محمودی.
یموت، غازی (1992). بحور الشعر العربی: عروض الخلیل. ط. 2. بیروت: دارالفکر اللبنانی.