The Boiling of the Seven Springs by William Jones English under the seven military domes of a closet

Document Type : Qualitative Research

Authors
tahereh rahmatifard 1
nahid Azizi 2
bahman zarrinjoei 2
Mohammad reza Saki 2
1 PHD student
2 Faculty of Islamic Azad University of Boroujerd
Abstract
Abstract This comparative study examines the ar is one of the ly,rical works of the military that symbolically narrates the spiritual transformation of Bahram Gour, who housed seven martyrs from seven countries who were the symbol of their homeland's culture in seven palaces, and heard a story from them every night. The Shah overnight began on Saturday with the Princess of the Black Dome, and Adineh ended in the White Dome, which belonged to the "correctness" of the Iranian Princess. With a story centered on following Iranian culture and rationality, Dorsati transformed the Shah spiritually and brought him to immortality. While acquainting himself with Persian culture and literature, William Jones created the system of the Seven Springs based on the stories of the seven military figures. Aware of the influence of the number seven in various ethnic groups and its application in Eastern mythology, he set the foundation of the Haft Cheshmeh on the number seven, which corresponds to the seven figures in terms of morphology. , Examined the similarities and differences between the two systems and came to the conclusion that the young king of the Jones system finally evolved in dealing with a mythical maiden and reached immortality with the purification of body and soul. Haft Cheshmeh, in terms of structure and content, flows like streams from the areas of seven military palaces and calmly joins the ocean of Persian poetry and literature

Keywords

Subjects

1. احمدنژاد، کامل، (1379)، تحلیل آثار نظامی، تهران، علمی.
2. احمدی، بابک، (1380)، ساختار و تأویل متن، تهران، نشر مرکز، چاپ پنجم.
3. برونل، پسر، گلود پیشوا و روسو، (۱۹۹۶م). ما الأدب المقارن؟ ترجمه غسان السید، دمشق، دار علاء الدین
4. بری، مایکل، (1385)، تفسیری بر هفت پیکر نظامی، ترجمه جلال علوی نیا، تهران، نشر نی.
5. حمیدیان، سعید، (1388)، آرمانشهر زیبایی، گفتارهایی در شیوه بیان نظامی، تهران، علم و دانش.
6. زرّین کوب، عبدالحسین، (1372)، پیرگنجه در جستجوی ناکجاآباد، تهران، انتشارات علمی.
7. ـــــــــــ، ــــــــــــ، (۱۳۷۴ش). آشنایی با نقد ادبی، تهران، انتشارات سخن، چاپ ۳. عامر
8. شمیسا، سیروس، (1366)، فرهنگ تلمیحات، انتشارات فردوس، چاپ اول.
9. ـــــــ، ـــــــــــ ، (1380)، انواع ادبی، تهران، انتشارات فردوس، چاپ هشتم.
10. صفاری (صورتگر)، کوکب، (1357)، افسانه‌ها و داستان‌های ایرانی در ادبیات انگلیسی، دانشگاه تهران.
11. فردوسی، ابوالقاسم، (1379)، شاهنامه فردوسی، به کوشش سعید حمیدیان، جلد 7-6، تهران، نشر قطره.
12. گویارد، ماریوس فرانسوا، (۱۹۵۶م) ، الأدب المقارن، ترجمه محمد غلاب، قاهره، لجنه البیان العربی.
13. محمودی بختیاری، علیقلی، (1376)، هفت نگار در هفت تالار، تهران، عطایی.
14. معین، محمّد، (1338)، تحلیل هفت پیکر، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
15. مکی، الطاهر أحمد، (۱۹۸۷ م). الأدب المقارن، أصوله، تطوره و مناهجه، قاهره، دار المعارف
16. میرصادقی، جمال، (1377)، واژه نامه هنر داستان نویسی، تهران، کتاب مهناز.
17. نظامی، الیاس بن یوسف، (1363)، سبعه، هفت پیکر، با تصحیح حسن وحید دستگردی، تهران، علمی.
18. ولک، رنه، و آوستن وارن، (۱۳۷۳ش)، نظریه ادبیات، ترجمه ضیاء موحد و پرویز مهاجر، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
فهرست مقالات:
1. رادفر، ابوالقاسم، (1381)، سر ویلیام جونز پدر پژوهش‌های ایران شناسی در انگلستان، مجله مطالعات ایرانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال اول، ش 3.
2. نظری منظم، هادی، (1389)، ادبیات تطبیقی، تعریف و زمینه‌های پژوهش، نشریه ادبیات تطبیقی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، دوره جدید، سال اول، شماره2.