Comparison and analysis of intellectual motifs in the Persian Iranian and Indian romantic stories during the Safavid era

Authors
firooz valizadeh 1
Sa'eed bozorg bigdeli 2
1 Persian language& literature faculty , humanities college, Tarbiat Modares university
2 persian language & literature faculty,humanities college, tarbiat modares university, tehran, iran.
Abstract
During the Safavid era, communications between Iran and India became deeper than before due to the common official language. Persian romantic stories were among the written works during this period in the countries. The question is: "Are Persian romantic stories in the Safavid era in Iran and India fully similar due to the concurrency, common language and existence of similar structures, or have distinction due to different cultural environment?" Some Researches has been done on the storytelling of the Safavid period, But so far, there has been no works published on the influence of intellectual motifs on the Iranian and Indian Persian stories in any of the topics.

In this paper, it has been attempted to answer the question, by analyzing the content of the Stories. Of course, the assumption of this research is that there are many similarities in language, structure, sequences and character's functions in the Persian romantic stories in Iran and India, but despite these similarities, there is a different worldview and attitude towards the characters and events. These differences include: "Death of the lovers at the end of the story", "Girl's freedom in choosing a spouse", "supernatural creatures’ role", “presence of Mysticism and Sufism, "animals’ impact in the story ", "presence of Indian characters" and "independence of the source" that would help to understand the stories written in India from Iranian stories.

Keywords

Subjects

آفرین لاهوری، شاه‌فقیرالله (1319). هیر و رانجها، به اهتمام مولوی نیازعلی‌خان، مطبع افغانی امرتسر.
اته، هرمان (1337). تاریخ ادبیات فارسی، ترجمه رضازاده شفق، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
بزمی، ملاعبدالشکور(1350). داستان پدماوت، به کوشش امیرحسن عابدی، تهران، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
جامی، نورالدین عبدالرحمن(1378). هفت‌اورنگ، ج2، (یوسف و زلیخا، لیلی و مجنون و خردنامه اسکندری)، تصحیح اعلاخان افصح‌زاد و حسین احمد تربیت، تهران، میراث مکتوب و مرکز مطالعات ایرانی انستیتو شرق‌شناسی و میراث خطی.
جمالی دهلوی (1353). مثنوی مهر و ماه، تصحیح سیدحسام‌الدین راشدی، راولپندی، انتشارات مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
جوشقانی، خواجه‌شعیب(1389). وامق و عذرا، به کوشش حسن ذوالفقاری و پرویز ارسطو، تهران، نشر چشمه.
حکیم قمی، محمدسعید بن محمدباقر(1386). خورشید و مهپاره، تصحیح حسن ذوالفقاری و جلیل اصغریان رضایی. تهران، چشمه.
ذوالفقاری، حسن(1392). یکصد منظومه عاشقانه فارسی، تهران، نشر چرخ.
رادا، کریشنان (1367). تاریخ فلسفه شرق و غرب، ترجمه خسرو جهانداری، تهران، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
روح‌الامین اصفهانی(1391). لیلی و مجنون، به اهتمام اوا اورتمن و محمد کریمی زنجانی اصل، قم، مجمع ذخایر اسلامی و بن، مؤسسه مطالعات شرقی آسیایی دانشگاه بن.
سلیمی جرونی(1382). شیرین و فرهاد، تصحیح نجف جوکار، تهران، میراث مکتوب.
صدیقی، طاهره(1377). داستان‌سرایی فارسی در شبه‌قاره در دوره تیموریان، اسلام‌آباد، مرکز تحقیقات فارسی ایران و هند.
صرفی کشمیری، یعقوب (1318). وامق و عذرا، لاهور. بی‌جا.
عارف اردبیلی(1355). فرهادنامه، تصحیح عبدالرضا آذر، تهران، بنیاد فرهنگ ایران
عبدی‌بیگ شیرازی، زین‌العابدین علی نویدی(1967).آیین اسکندری، تصحیح و مقدمه ابوالفضل هاشم‌‌اوغلی رحیموف، مسکو، دانش.
عصار تبریزی، محمد(1375). مهر و مشتری، تصحیح رضا مصطفوی سبزواری، تهران، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
علیخانی، یوسف (1381). عزیز و نگار، تهران، ققنوس.
فراهی، میرزا برخوردار(1373). محبوب‌القلوب، تحریر علیرضا ذکاوتی قراگوزلو، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
فوقی یزدی، ملافوق‌الدین(بی‌تا). هزلیات فوقی، تصحیح مدرس گیلانی، تهران، عطایی.
فیضی دکنی، ابوالفضل بن مبارک (1382). نل و دمن، تصحیح سید علی آل داوود، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
کنبوه لاهوری، عنایت‌الله(1392). بهار دانش، مقدمه و تصحیح حسن ذوالفقاری و عباس سعیدی، تهران: رشد‌آوران.
مثالی کاشانی(1391). منظومه لیلی و مجنون، تصحیح حسین قربانپور آرانی، کاشان، دانشگاه کاشان.
مکتبی شیرازی(1387). لیلی و مجنون، به کوشش حسن ذوالفقاری و پرویز ارسطو، تهران، نشر چشمه.
میرزااحمد سَنَد (1375). چاه وصال، نگارستان چین و ...، به کوشش حسن ذوالفقاری، تهران: اهل قلم.
نوایی، عبدالحسین و عباسقلی غفاری فرد(۱۳۸۶) تاریخ تحولات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه، تهران، سمت.
نوعی خبوشانی(1348). سوز و گداز، تصحیح امیرحسین عابدی، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
وحشی بافقی (1373). دیوان، به کوشش پرویز بابایی، تهران، نگاه.
مقالات:
اختیاری، زهرا (1389). لیلی و مجنون قاسمی گنابادی و مقایسه با لیلی و مجنون‌های (جامی،‌ هاتفی و مکتبی)، جستارهای ادبی، س 43، ش 171، زمستان 1389.
ایران‌منش، مریم و دیگران (1394). نگاهی به زندگی و آثار بدرالدین هلالی جغتایی استرآبادی، نشریه ادب و زبان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، س18، ش37، بهار و تابستان 1394.
خزانه‌دارلو، محمدعلی و بهروز سلطانی(1391). مقایسه خسرو و شیرین روح‌الامین شهرستانی اصفهانی با خسرو و شیرین نظامی، پژوهش زبان و ادبیات فارسی، ش 25، تابستان 1391.
ذوالفقاری، حسن (1385). هفت‌پیکر نظامی و نظیره‌های آن، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، س14، ش52 و 53، 1385.
------------- (1386). خورشید و مهپاره، فصلنامه علمی تخصصی، س1، ش4، تابستان 1386.
معدن‌کن، معصومه و عزیز الیاسی‌پور(1388). ساختار داستان‌نویسی هندی و ویژگی‌های آن، زبان و ادبیات فارسی، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، س52، ش 211، پاییز و زمستان 1388.