Homo-Sapiens; from Hedayat to Harari Expounding the Theoretical and Ontological Similarities between Hedayat and Harari

Document Type : Original Research

Authors
Najmeh Dorri 1
Jafar Fasaei 2
1 Tarbiat modares university
2 H
Abstract
Hedayat’s world is filled with nihilistic notions. A world that lacks meaning and is filled with inconsistencies and multi-layered discrepancies. Fictional characters, paintings, translations among other works justify the nihilistic notions behind Hedayat’s cultural life both directly and indirectly. Hence in his stories, Sadegh Hedayat is a character directed to a world of oblivion. This bleakness and descent are more perceivable than any other concept in his work life. However, on the other end of the spectrum is Yuval Noah Harari. A historian who views the world, God, and humans with almost the same perspective long after Hedayat. In the mind of this renowned historian, a strong emphasis on the power of humans in material life is noticeable. As a result, in this article, an effort is made to expound and compare Harrari’s view in his book Homo-Sapiens along with Hedayat’s short stories concerning three basic elements; God, Human, and the world. In addition, the important aspect of this study is to explain the origin of such viewpoints. A comparative study based on the American school demonstrates that both writers carry the same view about those basic elements mentioned above, and rely on modern biological theories such as Darwinian theory. In the minds of these two writers, humans do not carry any holy or humanistic value; accordingly, the confusion that runs through the minds of Hedayat’s characters respond to this notion

Keywords

Subjects

پیرمرادی، محمدجواد (1374)، «بررسی تأثیرات منفی نظریّه تکامل داروین بر انسان‌شناسی در غرب»، مصباح، سال 4، ش15، ص17-32.
جنّتی‌ عطایی، ایرج (2537)، زندگانی و آثار صادق هدایت، تهران، مجید.
داروین، چارلز رابرت (1380)، منشأ انواع، ترجمۀ نورالدّین فرهیخته، تهران، زرّین.
دانته (1386)، کمدی الهی، ترجمۀ شجاع‌الدّین شفا، چ16، تهران، امیرکبیر.
دستغیب، عبدالعلی (بی‌تا)، نقد آثار صادق هدایت، تهران، سپهر.
سرشار، محمّدرضا (1385)، راز شهرت صادق هدایت، تهران، کانون اندیشۀ جوان.
شریعتمداری، محمّدابراهیم (1354)، صادق هدایت و روان‌کاوی آثارش، تهران، پیروز.
صدرمنوچهری، غزاله (1397)، «نگاه نقادانه به انسان خردمند»، روزنامۀ اعتماد، سال شانزدهم، ش4240، ص14.
طایفی ‌اردبیلی، موسی‌الرضا (1372)، صادق هدایت در آیینۀ آثارش، تهران، ایمان.
عطایی‌راد، حسن (1380)، مرد اثیری، تهران، روزگار.
فاضلی، فیروز و فروغ احمدی (1393)، «دوگانگی مفهوم مرگ در آثار هدایت و ادگارآلن پو»، مطالعات ادبیّات تطبیقی، سال نهم، ش34، ص109-133.
فرزانه، بهمن (1372)، آشنایی با صادق هدایت، تهران، مرکز.
کتیرایی، محمود (1349)، کتاب صادق هدایت، تهران، فرزین.
کوهن، تامس (1389)، ساختار انقلاب‌های علمی، ترجمۀ سعید زیباکلام، تهران، سمت.
گمینی، امیرمحمّد (1393)، «رویارویی با نظریّۀ تکامل داروین در عصر قاجار: شیخ محمّدرضا اصفهانی و تکامل انسان»، تاریخ علم، دورۀ 12، ش2، ص297-350.
میرشکاک، یوسفعلی (1374)، «نیست‌انگاری و صادق هدایت»، روزنامه مشرق، ش4، .
میلتون، جان (1383)، بهشت گمشده، ترجمۀ فریده مهدوی دامغانی، تهران، تیز.
نصر اصفهانی، محمّدرضا و رضا فهیمی (1390)، «نگاهی به طنز اجتماعی در دو اثر از آنتوان چخوف و صادق هدایت»، پژوهش‌های زبان و ادبیّات تطبیقی، دورۀ2، ش3، ص85-107.
وحدتی‌نسب، حامد (1398)، «بررسی و نقد ترجمه کتاب انسان خردمند، تاریخ مختصر بشر»،‌ پژوهشنامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال19، ش4، ص 139-153.
هدایت، صادق (1378)، انسان و حیوان، چاپ جهانگیر هدایت، تهران، چشمه.
ــــــــــ (1342)، فواید گیاه‌خواری، چ3، تهران، امیرکبیر.
ــــــــــ (1946)، افسانۀ آفرینش: خیمه‌شب‌بازی در سه پرده، پاریس، آدرین مزون نو.
ــــــــــ (1342)، علویه خانم، چ4، تهران، امیرکبیر.
ــــــــــ (1385)، سه قطره خون، چ3، تهران، جامه‌دران.
ــــــــــ (1331)، سایه‌روشن، چ2، تهران، سینا.
ــــــــــ (1349)، بوف‌کور، چ13، تهران، امیرکبیر.
ــــــــــ (1379)، سگ ولگرد، چ2، تهران، قطره.
هراری، یووال نوح (1397)، انسان خردمند: تاریخ مختصر نوع بشر، ترجمۀ نیک گرگین، چ12، تهران، فرهنگ نشر نو.
ــــــــــ (1397)، انسان خداگونه (تاریخ مختصر آینده)، ترجمۀ زهرا عالی، چ10، تهران، فرهنگ نشرنو.
همایون کاتوزیان، محمّدعلی (1372)، صادق هدایت از افسانه تا واقعیت، چ2، تهران، ژرف.