بررسی سبک‌شناسی تطبیقی غزل «حالا چرا؟» از شهریار و ترجمه عربی آن از عبدالناصر الحمد در پرتو نظریه بوزیمان

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسنده
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه ولایت، ایرانشهر، ایران
چکیده
یکی از مهم ترین مسائلی که در ترجمه تخصصی آثار ادبی مطرح می شود، حفظ سبک و ژانر متن اصلی قبل از ترجمه آن است. سبک یا سبک بیان به عنوان مهمترین ویژگی نوشتار بستگی به هدف نویسنده دارد؛ زیرا نویسنده از ساختارهای گرامری متفاوت و واژگان مختلف برای ایجاد جلوه های خاص مورد نظر خود استفاده می کند. در نظر گرفتن سبک متن زبان مبدأ در ترجمه یکی از وظایف مترجم است؛ زیرا عدم اهتمام به چنین گزینه ای، سبک متن زبان مبدأ را قربانی می کند. یکی از نکات مهم در ترجمه آثار ادبی، میزان ادبی بودن متن ترجمه شده نسبت به متن اصلی است. در سبک شناسی آماری با مطالعه شکل و محتوای متن اثر می توان به سطح ادبی متون دست یافت. بوزیمان، زبان شناس آلمانی، معادله ای برای بررسی سطح کیفی متون ادبی ارائه کرد. در این مقاله سعی شده است با روش توصیفی - تحلیلی، سطح کیفی ادبیت غزل «حالا چرا؟» از شهریار و ترجمه عربی آن به شعر، به قلم عبدالناصر الحمد، ​​مورد ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


امامی، محمد (1396ش(، بررسی و شناخت انواع لحن و پیوند آن با مهارتهای خوانداری در کتاب فارسی هشتم (دوره اول متوسطه(، مجله پویش در آموزش علوم انسانی، سال دوم، دوره 3، شماره 7، تابستان، صص 31-16.
امرائی، محمدحسن (1401ش)، تحلیل مقابله‌ای ادبیّت سبک در توصیف «ایوان مدائن» از بحتری و «ایوان طاق‌بستان» از ارّجانی براساس معادلۀ بوزیمان، کاوش نامه ادبیات تطبیقی بهار 1401 - شماره 45 ، صفحه - از 1 تا 20.
ثروتیان، بهروز (1389)، عشق پرشور شهریار و پری، چ 1، تبریز: آیدین.
خیام‌پور، عبد‌الرسول (1384)، دستور زبان فارسی، چاپ دوازدهم، تهران: ستوده.
روستایی، حسین؛ صدقی حامد (1394ش)، دراسة أسلوبیة لمدائح المتنبی وابن هانئ الأندلسی فی ضوء معادلة بوزیمان، مجلة علمی اللّغة العربیة وآدابها، (4)، 11، صص 597-613.
الزغلول، عارف، ومصطفی عکرمة و عبدالناصر الحمد (2000م)، مختارات من الشعر الفارسی منقولة إلی العربیة، نقلها إلی العربیة نثرًا د. عارف الزغلول وصاغها شعرًا مصطفی عکرمة و عبدالناصر الحمد، باشراف ومشارکة الدکتور فیکتور الکک، یصدر بمناسبة إقامة ملتقی سعدی الشیرازی، طهران 2000.
نصراللهی، یدالله ومهدی رمضانی (1395ش)، بثّ الشکوی‏در‏شعر‏شهریار‏، فنون ادبی، سال هشتم، شماره6، پیاپی35، تابستان، صص 214-201.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1391ش)، رستاخیز کلمات، چاپ سوم، تهران: سخن.
شهریار، محمدحسین (1371ش)، کلیات دیوان، تهران: نگاه.
العرجا، جهاد یوسف (2008م)، الأسلوب بین الرجل والمرأة دراسة لغویة إحصائیة، نشریة اللغة والأدب، العدد 23، صص 24-1.
محی الدین بهرام محمدیان و دیگران، (1397ش)، راهنمای معلم فارسی 3 ـ پایه دوازدهم دوره دوم متوسطه، تهران: شرکت چاپ ونشر کتابهای درسی ایران.
مصلوح، سعد (1992م)، الأسلوب: دراسة لغویة إحصائیة، (ط 2)، القاهرة: عالم الکتب.
ناعمی، زهره و لیلا ترابی حور (1398ه.ش)، بررسی ادبیت سبک مجموعة شعری «رستاخیز» سیمین بهبهانی و«قالت لی السّمراء» نزار قبانی براساس معادلة بوزیمان، کاوشنامة ادبیات تطبیقی (مطالعات تطبیقی عربی فارسی)، دانشگاه رازی، دورة نهم، شمارة 4، پیاپی 63، زمستان، صص143-123.
Friederike Antosh (1969). The diagnosis of literary style with the verb-adjective ratio, in Statistics and Style, Ed L. Dolezel and R. W. Baily, New York, American Elsevier Publishing Company, INC, p57.