1- مدرس مدعو دانشگاه رازی. کرمانشاه. ایران
2- کارشناس معاونت امور بین الملل بنیاد سعدی، تهران- ایران. ، Elhamhaddadi61@gmail.com
چکیده: (34 مشاهده)
نقد تاریخگرایی نو در تقابل با تاریخگرایی سنتی شکل گرفته است. وارونه تاریخگرایی سنتی که از تأثیر یکسویه تاریخ بر ادبیات سخن میگوید، تاریخگرایی نو به تأثیر متقابل ادبیات و تاریخ بر یکدیگر باور دارد. داستان بهرام و گلاندام از منظومههای قابل توجه در ادبیات کُردی است که از آنها با عنوان «بیت» نام برده میشود. بیتها داستانهایی عامیانه با وزن هجایی هستند که به وسیلۀ بیتخوانها خوانده میشوند. میتوان گفت میان داستان بهرام و گلاندام و زال و رودابه از برخی جهات شباهتهایی وجود دارد. از همین رو قابلیت سنجش این دو داستان با یکدیگر هست. در این پژوهش با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و اسنادی و با رویکردی تحلیلی ـ تطبیقی کوشیدهایم خوانشی از دو داستان مورد نظر برپایه انگارههای تاریخگرایی نو به دست بدهیم. یافتهها نشان میدهد که هر دو داستان اگرچه ظاهراً عاشقانه هستند وکشمکشها بر سر عشق و ازدواج است؛ اما در باطن داستان، قدرت و منافع گفتمانی مسأله بنیادین است. هرگفتمانی میکوشد تا منافع سیاسی و اجتماعی خود را حفظ کند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
پژوهشهای تطبیقی دریافت: 1403/6/21 | پذیرش: 1403/8/25