1- هیئت علمی گروه مترجمی فرانسه دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (9173 مشاهده)
نوشتار آلاحمد نمودی اجتماعی از تحولات ایرانِ دهههای چهل و پنجاه است که در اصل به دنبال وام گیری از نوآوری های «دیگری» است. قلم وی سبک سِلین، نویسنده فرانسوی، را بشدت تداعی میکند: عصبیت، کاربرد دشواژهها، ایجاز، کوتاه نویسی، جملههای بریده، زبان محاورهایی را در نزد دو نویسنده میآفرینند که گویی همزادند. تحلیل جامعهشناختی ادبیات، ردّ پای رویدادها و عناصر اجتماعی یک دوره را در متن می کاود، و تظاهر آن ها را به شکل سبک نویسندگان مختلف درمییابد. در این مقاله، زبان عامیانه و ارتباطش با عناصر ورویدادهای اجتماعی را بررسی و نحوه نمود آن را در نوشتار سلین و آلاحمد با نگاهی جامعهشناخت تحلیل نموده، و نشان دادهایم که چگونه ادبیات صرفاً واکنش به رویدادها نیست بلکه در ذات، از جنس اجتماع، در برشی از زمان است، بگونهای که نوشتار آلاحمد، زبان جامعهی آشوبزدهی دگرگرایی است که به سیاق دیگری(سلین) زبان عامیانهی لُختی را در نوشتار خود توسعه دادهاست
نوع مقاله:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
آسیب شناسی مکاتب و رویکردهای ادبیات تطبیقی دریافت: 1396/3/22 | پذیرش: 1396/10/6 | انتشار: 1397/3/9