تحلیل تطبیقی شعر «مرد مصلوب» احمد شاملو و «المسیح بعد الصّلب» بدر شاکر السیّاب

ادبیات فارسی و عربی در طول تاریخ پیوندهای تنگاتنگ و مشابهت­های فراوانی با یکدیگر داشته­اند. این دو ادبیات در دورۀ معاصر نیز به سبب پشت سر نهادن تحولات و تجربیات مشترک و نزدیکی گرایش­های فکری و ادبی شاعران، از همسانی­های بسیاری برخوردارند؛ از‌این‌رو، در جامعۀ ادبی ما یکی از زمینه­های مهم پژوهش در حوزۀ ادبیات تطبیقی، مقایسۀ شاهکارهای هنری این دو ادبیات است.
در پژوهش حاضر برآنیم تا با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر مکتب آمریکایی در ادبیات تطبیقی، به بررسی دو شعر معروفِ «مرد مصلوب» شاملو و «المَسیحُ بَعدَ الصَّلب» بدر الشاکر السیّاب که باززایی و بازآفرینی بخش پایانی زندگی مسیح­اند، بپردازیم. به همین سبب کوشیده­ایم تا ضمن تبیین قرابت­های فکری و ادبی شاملو و سیّاب و نمایاندن جایگاه اسطورۀ مسیح در اشعار آن­ها، دو شعر ذکرشده را از جهت بهره‌گیری از اسطورۀ مسیح، ساختار روایی و شیوۀ روایت، نمادگرایی و بهره­گیری از موسیقی تکرار، مورد مطالعه و تحلیل قرار دهیم.