دوره 4، شماره 4 - ( 1395 )                   جلد 4 شماره 4 صفحات 207-168 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Joodaki Azizi A, Mousavi Haji S R. Recognition and the analysis of Nohgonbad Pattern in Iranian Architecture Through Literary Texts. CLRJ 2016; 4 (4) :168-207
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-6211-fa.html
جودکی عزیزی اسدالله، موسوی حاجی سید رسول. بازشناسی و تحلیل الگوی نُه‌گنبد در معماری ایرانی از خلال متون ادبی. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1395; 4 (4) :168-207

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-6211-fa.html


1- دانشگاه مازندران
چکیده:   (6528 مشاهده)
منابع ادبی مهم‌ترین اسناد مکتوب گذشته‌اند که غیر از معرفی ظرایف زبان و ادب فارسی، متضمن نکاتی‌اند که در بازشناسی مواد مطالعاتی دیگر زمینه‌های پژوهشی، به‌ویژه هنرهای کاربردی و معماری، بسیار سودمندند. از این جنبه ادبیات و اهمیت آن، در پژوهش‌های معماری چندان که بایسته است، استفاده نشده؛ بر همین اساس، پاره‌ای از الگو‌های معماری گذشته با عناوینی معرفی شده‌اند که هرگز با نام‌های اصیل و نخستینشان برابر نیستند. در پژوهش پیش‌رو، داده‌های معماری موجود در برخی از منابع ادبیِ مربوط به سده‌های چهارم تا دهم هجری، با رویکرد تطبیقی بررسی شدند و به‌موجب آن، تعداد چشمگیری از پلان ابنیه با کارکرد تشریفاتی (داده معماری) با توصیف کاخ‌ها و کوشک‌ها در منابع ادبی (داده ادبی) تطبیق داده و تلاش شد تا الگو و کارکرد گونه‌ای از معماری تشریفاتی بازشناسی شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد ویژگی عمومی این گونه معماری، داشتن شکل مربع و نُه‌بخشی است که در سده‌های نخستین دوران اسلامی در ادبیات معماری با جهان‌بینی مشخصی که این آثار را مِثالی از آسمان‌های نُه‌گانه دانسته‌اند، «نُه‌گنبد» خوانده شده است. پیشینه این گونه مشخصِ معماری، یعنی نُه­گنبد، به آپادانای هخامنشی بازمی‌گردد و با عنایت به جهان‌بینی اسلامی، در سده‌های متأخر به «هشت‌بهشت» معروف شده است.
متن کامل [PDF 943 kb]   (4547 دریافت)    

دریافت: 1396/3/28 | پذیرش: 1395/12/1 | انتشار: 1396/3/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.