دوره 11، شماره 4 - ( 1402 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 25-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Aramesh Mofrad Z, Seddighi B, heidaryan shahri A. A comparative study of Utopia in the Poetry of Fadavi Taqvan and Zhaleh Esfahani. CLRJ 2023; 11 (4) :1-25
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-58126-fa.html
آرامش مفرد زهرا، صدیقی بهار، حیدریان شهری احمدرضا. بررسی تطبیقی«آرمان‌شهر» در شعر ژاله اصفهانی و فدوی طوقان. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1402; 11 (4) :1-25

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-58126-fa.html


1- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
2- عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد ، seddighi@um.ac.ir
3- عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (545 مشاهده)
   آرمان¬شهر دورنمایی است وسوسه¬انگیز از جهان آمال و آرزوها.جایی است که هیچ اثری از رنج و درد و بیماری  در آن نیست و نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون کاستی است. در شعر معاصر، شاعران برای رهایی از دغدغه¬ها و دلتنگی¬های زمانه به ترسیم آرمان¬شهر در سروده¬های خود می¬پردازند. جستار حاضر با رویکردی تحلیلی-تطبیقی، پس از گذری کوتاه به زندگانی فدوی طوقان و ژاله اصفهانی، به بررسی خاستگاه پدیداری اندیشه¬ی آرمان¬شهر در شعر این دو بانوی شاعر می¬پردازد و وجوه اشتراک و تفاوت آن¬ها را مورد بررسی و تحلیل قرار می¬دهد. هدف از این پژوهش آشنایی بیشتر با اشعار این  دو بانوی سراینده با تکیه بر اندیشه¬ی آرمان¬شهر است. از مهم¬ترین دستاوردهای این جستار، آن است که منشأ شکل¬گیری آرمان¬شهر در سروده¬های این دو شاعر، مشکلات سیاسی اقتصادی و سقوط آرمان¬های ملی و قومی است  و آرمان¬شهر در شعر این دو بانوی شاعر در محورهایی چون بازگشت به دوران کودکی و خاطرات گذشته¬ی سرزمین، آسایش و آرامش مطلق  و وطنِ آرمانی، نمود می‌یابد.
متن کامل [PDF 593 kb]   (495 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: پژوهشهای تطبیقی
دریافت: 1400/10/3 | پذیرش: 1402/12/21 | انتشار: 1402/12/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.