1- دانشگاه علامه طباطبایی
2- دانشگاه علامه طباطبائی ، esfandiyar.n47@gmail.com
چکیده: (3531 مشاهده)
کولیها اقوام بیابانگرد و آوارهای هستند که در سراسر جهان به عنوان مظهری از رقص، آواز، آوارگی و خوشباشی مشهورند. آن طور که از منابع تاریخی و ادبی برمیآید کولیها، نخستین بار در روزگار ساسانیان وارد ایران شدند و ورود آنان به فرانسه در سدهی چهارده میلادی بوده است. میانهی سدهی هجدهم و نخستین دهههای سدهی نوزدهم، کولیها جزء شخصیتهای اثر گذار ادبیات فرانسه به شمار میرفتند. نخست سرایندگان و نویسندگان فارسی و فرانسه تنها به یادکرد داستانهایی دربارۀ گذشته، خواستگاه و چگونگی ورود به این دو سرزمین میپرداختند، ولی رفتهرفته، سویههای دیگر زندگی آنان مورد توجه سرایندگان و نویسندگان قرار گرفت. این مقاله بر آن است تا با مطالعهای گذرا بر شیوهی پیدایش و شکلگیری کولیها در ایران و فرانسه، بتواند بررسی دقیقتری بر چهرهی کولی در ادبیات این دو کشور بیاندازد. از میان ویژگیهای گونهگون آنها، نمونههایی همچون خنیاگری، نوازندگی، ترانهسرایی و آوارگی توجه نویسندگان این مقاله را به خود جلب کرده است. در پایان، به این پرسش پاسخ خواهیم داد که پس از شناخت کولیها از چشمانداز فرهنگی- زیستی، هر کدام از این دو فرهنگ و ادبیات چگونه چهرهی کولی را نمایش داده و پروراندهاند.