دوره 2، شماره 1 - ( 1393 )                   جلد 2 شماره 1 صفحات 48-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23452366.1393.2.1.8.1

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arab Yousef-abadi F, Ekhtiyary Z, Mortezai S J, Bamshky S. Comparative Morphology & Arabic and Persian Maqamas. CLRJ 2014; 2 (1) :27-48
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-6958-fa.html
یوسف‌آبادی فائزه، اختیاری زهرا، مرتضایی سید جواد، بامشکی سمیرا. ریخت‌شناسی تطبیقی مقامه‌های فارسی و عربی. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1393; 2 (1) :27-48

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-6958-fa.html

ریخت‌شناسی تطبیقی مقامه‌های فارسی و عربی
فائزه یوسف‌آبادی 1، زهرا اختیاری2 ، سید جواد مرتضایی2 ، سمیرا بامشکی3
1- دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (10814 مشاهده)
مقامه های فارسی و عربی با وجود فراوانی و تنوع ظاهری، بنیانی همبسته دارند که حاصل ساختار روایی مشترک آن ها است. هدف اصلی این پژوهش، کشف و شناخت این ساختار روایی مشترک است. بدین منظور بر پایه «نظریه ریخت‏شناسی ولادیمیر پراپ» به ارزیابی 124 مقامه موجود در کتاب های مقامات بدیع الزمان همدانی، مقامات حریری و مقامات حمیدی پرداختیم و دریافتیم که ساختار روایات مقامه های فارسی و عربی از نظر انواع قهرمان و عملکرد آنان همانند هستند و در 31 «خویشکاری» و هفت حوزه عمل با نظریه ریخت‏شناسی ولادیمیر پراپ قابل تطبیق هستند. چنین رویکردی سبب شد، طرح 124 مقامه را در چارچوب الگویی واحد خلاصه کنیم و به این نتیجه برسیم که ساختار روایی این مقامه ها، در واقع اشکال مختلف از یک طرح اولیه بنیادین است که در خلق و ایجاد گونه مقامه مؤثر بوده است.  
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: ریخت‌شناسی، مقامه، مقامات بدیع‌الزمان همدانی، مقامات حریری، مقامات حمیدی
متن کامل [PDF 398 kb]   (4600 دریافت)    

دریافت: 1390/10/14 | پذیرش: 1390/12/14 | انتشار: 1393/1/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.