دوره 2، شماره 2 - ( 1393 )                   جلد 2 شماره 2 صفحات 137-105 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23452366.1393.2.2.3.8

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zia-o-diny Dasht-khaki A, Pour-khaleqi chatroody M. Arash-e Kamangir and Vishnu. CLRJ 2014; 2 (2) :105-137
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-3155-fa.html
ضیاالدینی دشتخاکی علی، پورخالقی چترودی مه دخت. آرش کمانگیر و ویشنو. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1393; 2 (2) :105-137

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-3155-fa.html

آرش کمانگیر و ویشنو
علی ضیاالدینی دشتخاکی 1، مه دخت پورخالقی چترودی2
1- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد ، عضو پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران، کرمان، ایران
2- استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
چکیده:   (12256 مشاهده)
بخشی از آنچه ما به‌عنوان میراث مشترک ایران و هند می‌شناسیم، ریشه در فرهنگ هند و ایرانی دارد و مربوط به گذشتۀ دور خاور‌ زمین و زندگی مشترک اقوام هندی و ایرانی است. وجوه شباهت «آرش کمانگیر» در اساطیر ایرانی و «ویشنو» در اساطیر هندی، نمونه‌ای ریشه‌دار در این زمینه قلمداد می‌شود. در این جستار، بر‌اساس روش تطبیقی مکتب فرانسوی و با شیوۀ تحلیل محتوا، شخصیت آرش کمانگیر در سه دورۀ باستان، میانه و اسلامی، بررسی شده و وجوه مشترک آن با ویشنو در اساطیر هند نشان داده شده و این نتایج به ‌دست‌ آمده است: دو اسطورۀ آرش و ویشنو دارای خاستگاهی مشترک و به‌تبع آن، وجوه اشتراک دامنه‌دار و گسترده‌ای هستند و در طرح شخصیت اساطیری آن دو، مسئلۀ نبرد خیر و شر از جایگاه خاصی برخوردار است. همچنین وجه جنگاوری ایزد باران، در پروردن اساطیری نظیر آرش و ویشنو، پیکرینه بودن دو اسطوره و ارتباط آن دو، با عناصر طبیعی و عوالم آسمانی، از دیگر نتایج به‌دست‌آمده در این پژوهش است.  
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: آرش کمانگیر، ویشنو، اساطیر هندی، اساطیر ایرانی
متن کامل [PDF 541 kb]   (3878 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی | موضوع مقاله: اسطوره‌شناسی تطبیقی|روایت‌شناسی تطبیقی
دریافت: 1392/10/16 | پذیرش: 1392/12/7 | انتشار: 1393/7/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.