1- پژوهشگر پسادکتری دانشگاه حکیم سبزواری ، e.sattari@hsu.ac.ir
2- دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری
3- کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه کوثر بجنورد
چکیده: (130 مشاهده)
جریان شعر زبان یا مقوله زبانیت که در ادبیات معاصر فارسی به اسم رضا براهنی شناخته میشود، یکی از مهمترین جریانهای شعری پستمدرن است که قائل به اهمیت و اولویت بخشیدن به زبان در قیاس با معنا است. این مقوله هرچند از جهت مبانی و سرایش اشعار با اسم براهنی پیوند یافته است، اما اصول و مبانی این نظریه در اشعار پستمدرنیستی دیگر کشورهای جهان قابل ردیابی است. در شعر عربی شاعر نوپرداز و سورئالیستی لبنانی، ودیعسعاده، از این نظر قابل بحث بررسی است. اصول نظری مقوله زبانیت توسط براهنی تبیین شده و مجموعه شعری خطاب به پروانهها در ذیل همین نظریه توسط شاعر سروده و منتشر شده است. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی در صدد است با تکیه بر همین نظریه، یعنی نظریه زبانیت براهنی، به مطالعه تطبیقی اشعار رضا براهنی و ودیع سعاده شاعر معاصر لبنانی بپردازد تا همسانی و قابلیت نقد و بررسی اشعار یک شاعر لبنانی با مقوله زبانیت به طور دقیق و نظاممند واکاوی شود. این مقاله کوشیده است میزان توجه دو شاعر به زبان و ویژگیهای فرمی و صوری و طرحها و جلوههای محض زبانی را کشف و آشکار سازد.