دوره 12، شماره 2 - ( 1403 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 102-73 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- پژوهشگر پسادکتری دانشگاه حکیم سبزواری ، e.sattari@hsu.ac.ir
2- دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری
3- کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه کوثر بجنورد
چکیده:   (130 مشاهده)
جریان شعر زبان یا مقوله زبانیت که در ادبیات معاصر فارسی به اسم رضا براهنی شناخته می­شود، یکی از مهمترین جریان­های شعری پست­مدرن است که قائل به اهمیت و اولویت بخشیدن به زبان در قیاس با معنا است. این مقوله هرچند از جهت مبانی و سرایش اشعار با اسم براهنی پیوند یافته است، اما اصول و مبانی این نظریه در اشعار پست­مدرنیستی دیگر کشورهای جهان قابل ردیابی است. در شعر عربی شاعر نوپرداز و سورئالیستی لبنانی، ودیع­سعاده، از این نظر قابل بحث بررسی است. اصول نظری مقوله زبانیت توسط براهنی تبیین شده و مجموعه شعری خطاب به پروانه­ها در ذیل همین نظریه توسط شاعر سروده و منتشر شده است. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی در صدد است با تکیه بر همین نظریه، یعنی نظریه زبانیت براهنی، به مطالعه تطبیقی اشعار رضا براهنی و ودیع سعاده شاعر معاصر لبنانی بپردازد تا همسانی و قابلیت نقد و بررسی اشعار یک شاعر لبنانی با مقوله زبانیت به طور دقیق و نظام­مند واکاوی شود. این مقاله کوشیده است میزان توجه دو شاعر به زبان و ویژگی­های فرمی و صوری و طرح­ها و جلوه­های محض زبانی را کشف و آشکار سازد. 
متن کامل [PDF 701 kb]   (83 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بررسی تطبیقی زبان و ادبیات فارسی با زبان و ادبیات سایر ملل اسلامی ( تاثیر، تاثر و تشابه)
دریافت: 1402/8/30 | پذیرش: 1403/5/23 | انتشار: 1403/6/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.