1- استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود
2- دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا
چکیده: (9731 مشاهده)
ارداویرافنامه اثری از عهد ساسانی و به زبان پهلوی است. متن فارسی آن از روی ترجمه فرانسوی نوشته شده است. التوهم نوشتۀ حارث محاسبی، از عرفای قرن سوم، و به زبان عربی است. این اثر هنوز ترجمه نشده است. هردو اثر دربردارندۀ مشاهدات انسان خاکی از عالم ملکوتاند. ویراف در جامعه زرتشتیای که با حمله اسکندر مبانی دینی و اخلاقی آن دچار آشفتگی شده است، بهمنظور رفع شک عروج میکند. محاسبی نیز در جامعه اسلامی واعظی عارف است. هدف، ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی عصر، و طبقه اجتماعی هردو- به این معنا که یکی عارف و دیگری متشرع است- بر تصویرسازیهای بهشت و دوزخ اثر گذاشته است. بهشت و دوزخ در ارداویرافنامه براساس کارکردهای اجتماعی افراد و مبتنی بر بینش گیتیشناختی زرتشتیان ترسیم میشود؛ درحالی که در التوهم تأکید بر دوری و نزدیکی به خداوند است. باوجود اندیشه اسلامیِ محاسبی، مراحل سفر در هردو یکسان است و غایت هردو رسیدن به «روشنی بیکران». اگرچه عروج محمل موقعیتی تاریخی و اجتماعی است، هردو اثر بر الگوی جمعی کمالیابی که از ریشههای عمیق برخوردار است، منطبق میشوند. محاسبی با گزینش آیات، احادیث و بهکارگیری قدرت تأویل، مشاهدات خود را با الگوهای جمعی کمال سازگار کرده است.
نوع مقاله:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
آسیب شناسی مکاتب و رویکردهای ادبیات تطبیقی دریافت: 1394/8/13 | پذیرش: 1396/3/13 | انتشار: 1396/4/1