1- دکترای معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی ، nouri_maryam@hotmail.com
2- دکترای معماری، استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
چکیده: (5101 مشاهده)
بهطور معمول معماری مدرن با مفهوم انتزاع گره خورده است. این بدان معناست که برخلاف روح استعاری حاکم بر معماری در اعصار پیشین، کمتر میتوان از معناگرایی و نشانهپردازی در فرمهای مدرن سراغ گرفت. این درحالی است که فرم معماری بهصورت تاریخی با بیان استعاری نظامهای نمادینی همچون فرهنگ، طبیعت و تاریخ معنامند میشده است. با این حال، از آنجایی که استعاره با زبان و تفکر در معنای عام آن آمیخته است، میتوان این پرسش را طرح کرد که «آیا میتوان در آثار پیشگامان معماری مدرن، صورتهایی از استعاره را شناسایی کرد؟». بهمنظور پاسخ به این پرسش، ابتدا مفهوم استعاره تعریف و کارکردهای آن در حوزههای ادبیات، فلسفه و هنر بررسی شده است. سپس با گونهبندی انواع استعاره در معماری به دو شکل محسوس و نامحسوس، به مطالعه تطبیقی تعدادی از آثار برجسته معماری قرن نوزدهم و همچنین آثار معماری مدرن قرن بیستم، برمبنای محسوس یا نامحسوس بودن استعاره، پرداخته شده است. نتیجه این پژوهش نشان میدهد که اگرچه به فاصله یک قرن، معماری مدرن با جداسازی خود از تاریخ به انتزاع روی آورده، این انتزاع متمرکز بر حذف جلوههای استعاری محسوس بوده است و ردِ پای استعارههای نامحسوس را میتوان در آثار پیشگامان معماری مدرن در قرن بیستم مشاهده کرد.
نوع مقاله:
پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
بررسی تطبیقی متون و ادبی با هنرهای زیبا دریافت: 1397/11/13 | پذیرش: 1398/3/11 | انتشار: 1398/9/30