دوره 11، شماره 3 - ( 1402 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 59-31 |
برگشت به فهرست نسخه ها
عاتکه رسمی 
1، سکینه رسمی2
1، سکینه رسمی2
1- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان ، rasmi1390@yahoo.com
2- استاد گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه تبریز
2- استاد گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه تبریز
چکیده: (216 مشاهده)
قصه‌های سیندرلا یکی از محبوب‌ترین انواع قصه‌های پریان است که تا به امروز شناخته شده است. این قصّه‌ها نه تنها در فرهنگ غربی بلکه در سطح جهانی به داستان‌های سنتی تبدیل شده‌اند که دائماً حفظ و تکرار می‌شوند، در حالی که به طور مداوم تغییرات و بازخوانی‌های جدید بر روی آنها انجام می‌شود. نظریه‌های متعددی در مورد منشأ افسانه‌ها وجود دارد، هرچند که هیچ یک از آنها به صورت قاطع قابل ردّ یا پذیرش نیست. اولین قصۀ سیندرلا که برای ما شناخته شده است، سیندرلای چینی «یه شین» (Yeh-hsien) است که قدمت آن در اروپا به قرن نهم میلادی می‌رسد. قصۀ «گویچک فاطما» نیز یکی دیگر از معروف‌ترین قصه‌های سیندرلا است که در آذربایجان ایران شهرتی تام دارد. با توجه به اینکه بن‌مایه‌های این دو قصه تقریباً همسان هستند، این مقاله به شیوۀ توصیفی و تحلیلی بدین سؤال که نمادها و نمودهای «مادر مثالی» در قصه‌های «گویچک فاطما» و «یه‌شین» چیست، پاسخ می‌گوید. در این قصه‌ها، کهن‌الگوی مادر مثالی در دو چهرۀ سازنده و مخرب دیده می‌شود. نمادهای این کهن‌الگو که در قصۀ «گویچک فاطما»متنوع‌تر از قصۀ «یه‌شین» است، در سیمای مادر واقعی، نامادری، پیرزن جادوگر و دیگر عناصر طبیعت چون گاو، چشمه، باد، زمین،و عناصر دست‌ساز بشری چون تنور دیده می‌شود و در قصۀ «یه‌شین» تنها در سیمای مادر واقعی، نامادری، ماهی و زمین نمود دارد
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات تطبیقی و مطالعات فرهنگی
دریافت: 1402/8/17 | پذیرش: 1402/11/28 | انتشار: 1402/12/28
دریافت: 1402/8/17 | پذیرش: 1402/11/28 | انتشار: 1402/12/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |