دوره 9، شماره 3 - ( 1400 )                   جلد 9 شماره 3 صفحات 111-86 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hosseini M. The Sources of Shakespeare's Allusions to Persia. CLRJ 2021; 9 (3) :86-111
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-49727-fa.html
حسینی مصطفی. منابع تلمیحات شکسپیر به ایران. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1400; 9 (3) :86-111

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-49727-fa.html


عضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان ، hosseiny.mostafa1352@gmail.com
چکیده:   (1772 مشاهده)
در آثار ویلیام شکسپیر، اعم از شعر و نمایشنامه، اشارات و تلمیحات فراوانی به چشم می­خورد. دامنۀ این تلمیحات نه تنها تاریخ، فرهنگ و اساطیر غرب بلکه شرق را نیز دربرمی­گیرد. جستار حاضر به بررسی تلمیحات شکسپیر به فرهنگ و تاریخ ایران می­پردازد. تلمیحات او شامل ایران پیشااسلام و پسااسلام می­شود. در سنجه با تلمیحات شکسپیر به «دیگران» (مثلاً ترکان، یهودیان، و مغربیان) اشارات او به ایران، پیشا و پسا اسلام، کلی، مختصر و سطحی است. جستار حاضر، از سویی، می­کوشد تا نشان دهد که شکسپیر از چه طرقی با ایرانِ معاصرش (ایران عصر صفوی) آشنا شد و از دیگر سو بر آن است تا شناخت او در این باب را در زمینۀ تاریخی خود قرار دهد. اطلاعات او در باب ایران پیشااسلام برگرفته از دو منبع اصلی بود. یکی، کتاب­هایی که مورخان یونانی دربارۀ تاریخ پارس نوشته بودند و ترجمه انگلیسی آنها در آن روزگار موجود بود و شکسپیر بدان­ها دسترسی داشت. به علاوه، نمایشنامه­های تاریخی نسبتاً متعدد با موضوع پارس بود که در آن ایام اجرا می­شد. دیگری، شناخت او دربارۀ ایران پسااسلام (خاصه عصر صفوی) عمدتاً برگرفته از سفرنامه­­های معروف مانند سفرنامۀ آنتونی جنکینسون، سفرنامۀ ریچارد هاکلویت و سفرنامۀ برادران شرلی بود.
متن کامل [PDF 451 kb]   (671 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: پژوهشهای تطبیقی
دریافت: 1399/11/12 | پذیرش: 1400/5/18 | انتشار: 1400/8/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.