یکی از مؤلفه‌های پژوهش در ادبیات تطبیقی بررسی روابط بینامتنی است. بر اساس رویکرد بینامتنیت، هیچ متنی بدون پیش‌‌متن نیست. در این مقاله کوشش کرده‌ایم تا رمانِ همه‌شان را بکشید، نوشته‌ی سلیم بَشی نویسنده‌ی معاصر الجزایری فرانسوی زبان، را با رویکرد بینامتنی مایکل ریفاتِر، نظریه پرداز و نشانه‌شناس نیمه دوم قرن بیستم، مورد بررسی قرار دهیم. هدف از این امر، یافتن معنایِ پنهانِ رمان و تقابل‌های دوگانه قالبیِ مدِ نظر ریفاتر است و بدین منظور در خوانشِ این رمان، از منطق‌الطیر عطار نیشابوری استفاده کرده‌ایم. در واقع، مسئله مقاله، بررسی کارکرد حکایتی نقل شده در رمان بشی است که برگرفته از منطق‌الطیر عطار است. در این جستار، برای خوانش و کشف دلالت یا همان معنای تلویحی رمان، به بررسی تعبیرهایی (interprétant) واژگانی و متنی می‌پردازیم که چگونگی گذر از معنی به دلالتِ اثر را مشخص می‌‌کنند. یافته‌های پژوهش این فرضیه را به اثبات می‌رسانند که حضور این تعبیرها بینامتن را تداعی می‌کنند و با نگاه تقابلی به بینامتن، دلالتِ اثر نویسنده‌ی الجزایری کشف می‌شود. چنین می‌نماید که در رمان بشی می‌توان دلالت اثر عطار را به شیوه‌ای وارونه مشاهده کرد.

واژه‌های کلیدی: مایکل ریفاتر، سلیم بَشی، عطار، بینامتن، تعبیر

متن کامل [PDF 602 kb]   (3226 دریافت)