دوره 2، شماره 1 - ( 1393 )
جلد 2 شماره 1 صفحات 192-161 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2- کارشناس ارشد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2- کارشناس ارشد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده: (11552 مشاهده)
تأثیر ادبیاتی بر ادبیات دیگر از پیامدهای تعامل فرهنگی ملل مختلف است. هیچ ادبیات پویایی نمی تواند خود را از تأثیر ادبیات ملل دیگر دور نگاه دارد و وقتی در دو سوی این معادله تعامل فرهنگی و ادبی، دو ملت همزبان قرار گرفته باشند، مسئله ضرورتی دیگرگونه می یابد. در این میان ادبیات ایران و تاجیکستان که از یک آبشخور زبانی سیراب می شوند، می تواند محلی برای یک مطالعه تطبیقی باشد.
در این مقاله، به بررسی وجوه اشتراک و اختلاف طرز به کارگیری اسطوره، کارکردهای آن و کمیت و کیفیت کاربرد آن در زبان شعری دو شاعر زن معاصر ایرانی و تاجیکی، یکی فروغ فرخزاد و دیگری گلرخسار صفی آوا می پردازیم و نشان خواهیم داد که هریک از این سرایندگان، با توجه به ملیت و موقعیت زمانی و مکانی و شرایط فکری و درونی خود چه نگرشی به اسطوره، مضامین و بن مایه های اصیل اساطیری داشته و تا چه اندازه از این مصادیق در شعر خود بهره جسته اند. برای این کار، مضمون ها و مفردات اساطیری که در پژوهش حاضر بررسی خواهند شد عبارت اند از: خدایان، الهه ها، ایزدان؛ پیامبران و آیین گذاران؛ شخصیت های اسطوره ای، تاریخی و حماسی؛ موجودات، گیاهان و جانوران اساطیری و همچنین مکان های خاص و اسطوره ای.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: ادبیات تطبیقی، اسطوره، کهن‌الگو، شعر معاصر ایران و تاجیکستان، فروغ فرخزاد، گلرخسار صفی‌آوا
دریافت: 1391/3/6 | پذیرش: 1391/7/22 | انتشار: 1393/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |