ارتباطات غیرکلامی به‌عنوان یکی از شاخه­های روان­شناسی گستره وسیعی از فعالیت­های اندامی بدن را دربرمی­گیرد که به آن زبان بدن می­گویند. این زبان که شامل پیام­هایی است که افراد با نگاه­ها، حالات چهره و ژست­ها منتقل می­کنند، در متون ادبی به درک و فهم خواننده از متن کمک می­کند. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است زبان بدن در رمان أیام‌معه (1960م) از کولیت خوری و بامداد خمار (1395ش) از فتانه حاج سیدجوادی با تکیه بر روش توصیفی­- تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاکی از این است که زبان بدن در هر دو رمان تقریبا کارکردی یکسان دارد (12% أیام‌معه و 10% بامداد خمار). از آن­جا که مفاهیمی چون خوشحالی، خشم، ترس و اضطراب در رفتارهای غیرکلامی شخصیت­های زنانه دو اثر نمود زیادی دارد، این مفاهیم در زبان چهره شخصیت­ها (67% أیام‌معه و 55% بامداد خمار) بازتاب گسترده‌ای یافته است. این میزان کارکرد زبان چهره بدان جهت است که معمولاً این بخش از بدن در هنگام ارتباط، بیشتر قابل استفاده و قابل رؤیت است.

واژه‌های کلیدی: روابط غیرکلامی، زبان ‌بدن، حالات چهره، رفتارهای حرکتی، أیام‌معه، بامداد خمار

متن کامل [PDF 731 kb]   (1627 دریافت)