دوره 7، شماره 2 - ( 1398 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 31-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- جغرافیای سیاسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
2- علوم سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس
3- ادبیات و زبان فارسی،
2- علوم سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس
3- ادبیات و زبان فارسی،
چکیده: (5679 مشاهده)
اندرزنامه‌های سیاسی، یک مرحله مهم توسعه اندیشه سیاسی و ارائه کارویژه‌های سنتی دستگاه حکومت در جهان هستند که قرن‌ها نگارش آن‌ها تداوم یافت. ریشه پیدایش اندرزنامه‌های سیاسی وجود شکل سنتی حکومت، یعنی حکومت‌های استبدادی و خودکامه بود، لذا با شکل‌گیری کشورهای مدرن در جهان، تاریخ مصرف این سبک نگارشی نیز پایان یافت. اندرزنامه‌های سیاسی متونی در زمینه آیین‌های عملیاتی کشورداری و روش‌های مطلوب اداره حکومت هستند. در ایران و جهان اسلام این سنت ادبی از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود. تاکنون مقالات و کتاب‌های زیادی در ارتباط با این سنت ادبی به ویژه از دیدگاه اندیشه سیاسی به نگارش در آمده است؛ اما مقاله فوق تلاش دارد تا با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای به بررسی تحلیلی این منابع و نیز فلسفه پیدایش و توسعه، ماهیت، اهداف، ویژگی‌ها و کارکردهای اندرزنامه‌های سیاسی بپردازد. همچنین نشان داده می‌شود، مهم‌ترین کارویژه اندرزنامه‌های سیاسی ارائه طرح‌های عملیاتی کشورداری به حکومت‌ها بوده است.
نوع مقاله: پژوهشی |
موضوع مقاله:
آسیب شناسی مکاتب و رویکردهای ادبیات تطبیقی
دریافت: 1396/11/27 | پذیرش: 1398/6/20 | انتشار: 1398/6/20
دریافت: 1396/11/27 | پذیرش: 1398/6/20 | انتشار: 1398/6/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |