دوره 4، شماره 2 - ( 1395 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 74-45 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

parvini K, Nzrymnzm H, Dilshod S. A Comparative Study of the story "Leili and Majnun" in Arabic and "dear and journalist" Persian from the perspective of structuralism. CLRJ 2017; 4 (2) :45-74
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-8460-fa.html
پروینی خلیل، نظری منظم هادی، دلشاد شهرام. بررسی تطبیقی داستان "لیلی و مجنون" عربی و "عزیز و نگار" فارسی از دیدگاه ساختارگرایی. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1395; 4 (2) :45-74

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-8460-fa.html


1- استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- ستادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
3- دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات عربی، دانشگاه تربیت مدرس و دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا
چکیده:   (9891 مشاهده)
زندگی و سرگذشت عاشقان، اغلب دست مایه­ی راویان و ناقلان بوده و به این سبب، داستان­های عاشقانه در ادبیات ملت­های گوناگون فضایی گسترده را پوشش داده­است. این داستان­ها شباهت­های زیادی در ساختار دارند که گاهی این شباهت­ها از تأثیر و تأثر نشأت گرفته است. داستان لیلی و مجنون از معروف­ترین و کهن­ترین داستان­های عربی به شمار می­آید که تأثیر زیادی بر گسترش داستان­های عاشقانه در ادبیات فارسی داشته است. ادیبان ایرانی به این داستان توجه بسیاری داشته­اند و داستان‌هایی عاشقانه با همین نام پدید آورده‌اند؛ همچنین در ادبیات فارسی داستان‌هایی گفته‌شده که از دیدگاه ساختار، با این داستان عربی شباهت‌های زیادی دارند، مانند داستان «عزیز و نگار».
  این نوشتار می‌کوشد تا در چشم‌اندازی تطبیقی و با روش توصیفی- تحلیلی، همگونی­ها و تفاوت­های دو داستان نام‌برده را از دیدگاه ساختارگرایی بررسی کند؛ همچنین میزان شباهت و تفاوت‌های داستان لیلی و مجنون عربی را با منظومه عزیز و نگار بر اساس مکتب آمریکایی بیان کند. در نتیجه باید گفت داستان عزیز و نگار به عنوان نماینده جمعی از داستان­های عاشقانه فولکلور از تأثیر ادبیات رسمی بی­نصیب نمانده است؛ همچنین داستان­های عاشقانه، چه رسمی چه عامیانه، ایرانی و غیرایرانی، نشانه‌ها و ساختار مشترکی دارند که آن‌ها را به هم نزدیک می­کند.
 
متن کامل [PDF 316 kb]   (4203 دریافت)    

دریافت: 1392/10/15 | پذیرش: 1393/7/22 | انتشار: 1395/5/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.