دوره 6، شماره 3 - ( 1397 )                   جلد 6 شماره 3 صفحات 22-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Adinevand S, Ebrahimi M. Study of Similarities of Hafez Shirazi’s poetries and Friedrich Wilhelm Nietzsche’s Thus Spoke Zarathushra. CLRJ 2018; 6 (3) :1-22
URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-12658-fa.html
آدینه وند سمیه، ابراهیمی مختار. نقد تطبیقی همانندیهای شعر حافظ و کتاب چنین گفت زرتشتن یچه. پژوهش های ادبیات تطبیقی. 1397; 6 (3) :1-22

URL: http://clrj.modares.ac.ir/article-12-12658-fa.html


1- دانشگاه شهید چمران اهواز
2- استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده:   (9288 مشاهده)
نیچه فیلسوف آلمانی (سده نوزدهم) از طریق آثار گوته با اندیشه ی حافظ آشنا شده است. حافظ با زاهد ریاکارو ظاهربین سرستیز دارد و نیچه با انسان کوتوله معاصر خود که به همین درد گرفتار است. از این رو این دو متفکر به نقد دو گونه یا تیپ از انسان پرداخته اند. حافظ پیر مغان و جهان عشق را در برابر واعظ و جهان بی عشق طرح کرده و نیچه جهان انسان های کوچک را در برابر انسان های والا به نمایش گذاشته است. زبان حافظ و نیچه در ارایه ی چنین تفکری طنزآمیز، متناقض نما و موجز است. در این مقاله بیش تر تلاش شده است که تاثیر انسان آزاده و منتقد که گاه زندگی کسانی را به نمایش بگذارد که در زندگی دچار بن بست شده اند. اینان با راهنمایی سرانجام انسان آزاده می توانند به سرمنزل مقصود که عشق به جاودانگی است برسند. آن چه که در شعر حافظ و کتاب چنین گفت زرتشت برجستگی معنایی دارد این است که مردم معاصر هر یک از این دو متفکّر، ارزش‌هایی را پذیرفته که به مسخ انسان انجامیده است. در نزد حافظ این ارزش‌ها به ضدّ خود بدل شده و انسان را دچار ریاکاری کرده و در باور نیچه انسان مدرن را به دموکراسی و مدرنیته فروانداخته است.
متن کامل [PDF 426 kb]   (2462 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی | موضوع مقاله: بررسی تطبیقی زبان و ادبیات فارسی با زبان و ادبیات سایر ملل اسلامی ( تاثیر، تاثر و تشابه)
دریافت: 1396/9/23 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار: 1397/9/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.